Ով ա է աոսւմ որ բանակում վատա? (Part 2)

Բարի լույս. Ես կրկին օնլայն եմ, ինչը նշանակում ա, որ պատրաստ եմ էլի լիքը լավ բաներ պատմել բանակի մասին:

Շատերդ երևի մտածում եք, որ բանակը անզգամ ու անսիրտ մարդկանց հավաքածու ա… ՍՈՒՏ Է!!!

Բանակում էնքան ռոմանտիկա կա, որ չեք շատերը էդքան ռոմանտիկա տեսնելուց երևի կգժվեն… Ինչ ռոմանտիկա?

Պատկերացրեք գիշեր` ուշ գիշեր, մի 2-3 կլիներ երևի, ննջարան, որտեղ մի 30 մարդա պառկած, մի 25-ը քնած են, մյուսները արդուն են: Ասեմ ավելին, ՍՈՎԱԾ են… ինչ անել?

Մեկել եդ սովածների միջի սադիստը սկսում ա խոսել տարբեր համով կերակուրներից… դե արի ու դիմացի.:

Հետո էդ 5 հոգին ուղեղներին զոռ են տալիս,(սոված զինվորը համել հանճարեղ մտածող ա 🙂 ) ու ելք են գտնում:

Ննջարանի ամենա սառնասրտին ու անկոմպլեքսավորին արթնացնում են, ու համոզում են, որ ինքնել ա սոված: Համոզում են, որ գնա ու զորամասի կողքի փռից, հաց առնի: Գնում ա, մի 15 րոպե հետո գալիս ա, 10 հատ թարմ լավաշ ձեռքին: Հետո տղերքից մեկը հիշումա, որ իրան տնից բան էին ուղարկել ու պետքա որ մի բանկա գիլասի մուրաբա մնացած լինի: էդ ել են ճարում: Տաբուրետկեքով սեղան են սարքում, դնում են լավաշ ու մուրաբա..

ՄԱՐՏԻ!2 րոպե անց լրիվ այլ տեսարան ա:

Դատարկ “սեղան”, լավաշ չի մնացել, ու միքանի կուշտ ու երջանիկ դեմքերեն մթության մեջ նշմարվում…

Կուշտ? դժավար թե, էդ կշտանալ չի, էդ ստամոքս խաբելու ձեվերիցա… ոնց որ սնիկերսը…

Երջանիկ? Այո երջանիկ…

Հիմա էսքանը գրել եմ ու մտածում եմ, փաբլիշ անեմ թե չե? Գուցե ձեզանից շատերը կարդան ու մտածեն, որ ոչ մի ռոմանտիկա էլ չկա, բայց հավատացեք , բանակում էդքանը լավ ել ռոմանտիկ ա, մանավանդ եթե կյանքին նայում ես ասենք Իսթվուդի աչքերով…

Լավ եղեք, Ժամանակ լինի էլի լավ բաներ կգրեմ բանակից 🙂

to be continued…